سلام دوست عزيز
در مور وظايفمون بايد بگم به نظر من قبل از اينكه ما به فكر ديدن آقا باشيم بايد سعي كنيم بشناسيمش و بعد در پي اين باشيم كه چطور مي تونيم به ديدار آقا نايل بشيم. ملاقات با مولا هم راههاي سختي نداره. خيلي آسونه ولي ما به خاطر خودخواهي هامون نمي تونيم انجام بديم.
اينكه بايد به فكر ديگران باشيم. اينكه تا اونجا كه مي تونيم غصه هاي ديگران رو كم كنيم. واجباتمون رو درست انجام بديم و از محرمات دوري كنيم. ولي نمي كنيم. هيچ كدوم از اين كارها رو درست انجام نمي ديم.
اما در مورد مصاحبه: خيلي دلم ميخواد بدونم اين آقايون كه خودشون رو مبلغ دين مي دونن و لباسشون رو لباس پيامبر ، چرا نمي تونن يه تصوير روشني از دين به ما نشون بدن؟ چرا فقط كارهايي رو كه نبايد بكنيم بهمون ميگن؟ چرا وقتي از يه كاري نهي ميكنن نمي گن به جاي اون كار چه كاري رو انجام بديم؟ مثلا وقتي ميگن موسيقي و رقص حرومه چرا نميگن به جاي اون چي رو جايگزين كنيم كه همونقدر لذت داشته باشه؟من قبول دارم لذت نماز و مناجات با خالق هستي اصلا قابل مقايسه با اين چيزها نيست اما من به عنوان يه جوون چقدر مي تونم دعابخونم و عبادت كنم و خسته نشم؟
